1 grudnia 2025 r. w Brukseli odbyło się seminarium „Engineering for Security: Universities and Industry in Service of Defense”, zorganizowane przez Fundację Edukacyjną Perspektywy, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju oraz Business & Science Poland przy współpracy europejskich uczelni technicznych i przedstawicieli sektora obronnego. W wydarzeniu uczestniczył rektor Politechniki Łódzkiej, prof. Krzysztof Jóźwik.
Spotkanie odbyło się w kontekście trwającej wojny w Ukrainie, która – jak podkreślali organizatorzy i eksperci – na nowo definiuje rolę technologii w systemie bezpieczeństwa Europy. Wskazywano, że współczesne konflikty coraz częściej opierają się na rozwiązaniach inżynierskich, systemach bezzałogowych, zaawansowanej elektronice i technologiach cyfrowych, a uczelnie techniczne stają się kluczowym elementem łańcucha bezpieczeństwa.
Rektor prof. Krzysztof Jóźwik
foto: arch. PŁ
Seminarium zgromadziło rektorów i przedstawicieli europejskich politechnik, reprezentantów firm z sektora obronnego i technologii podwójnego zastosowania, organizacji studenckich oraz instytucji UE odpowiedzialnych za politykę w zakresie badań, edukacji i bezpieczeństwa.
Dyskusje prowadzone były w trzech panelach. Panel poświęcony zaangażowaniu uczelni technicznych w europejskie plany obronne moderował rektor Politechniki Łódzkiej, prof. Krzysztof Jóźwik. W swoim wystąpieniu zaznaczył, że rosyjska agresja nie dotyczy wyłącznie Ukrainy, a incydenty z wykorzystaniem nowych technologii – takich jak pojawianie się dronów nad europejskimi lotniskami – pokazują realną skalę współczesnych zagrożeń. Podkreślił również, że ścisła współpraca środowiska naukowego z przemysłem obronnym jest niezbędna, aby skutecznie rozwijać narzędzia przeciwdziałania tym wyzwaniom. Warunkiem tej współpracy jest lepsze poznanie potrzeb, możliwości i specyfiki działania obu środowisk.
Pozostałe dwa panele poświęcone były:
- technologii podwójnego zastosowania wzmacniających zdolności obronne,
- kształcenia inżynierów we współpracy z przemysłem obronnym.
Uczestnicy zgodnie wskazywali, że budowa europejskiego systemu bezpieczeństwa wymaga ścisłego połączenia potencjału akademickiego, przemysłowego i instytucjonalnego oraz wykorzystania innowacji powstających zarówno w sektorze cywilnym, jak i wojskowym.
